Kim ne derse desin geçen hafta Malatya galibiyetinin ardından Sivas maçından alınacak üç puan Eskişehirspor’u süper lige yaklaştıracaktı.. İki kez deneme yaptık..İki kez öne geçtik.. Ama ikisinde de yakalandık.. Karşılaşma öncesinde herkes üç puan için kenetlenmişti.. Tek hedef üç puanı alıp rakiplerle arayı açarak ilk ikiyi garantilemek istiyorduk..90 dakikalık bölümde işin doğrusu alınan bir puana sevinmedik desek yalan olur..Zira Malatya karşısında sayısız gol fırsatlarını değerlendiremeyen taraf bizdik..Olmayınca olmuyor..Ama dünkü maça baktığımızda konuk Sivas dersine iyi çalışmış..Golleri kaçıran taraf onlar oldu..Bir araya bir olsun bizim olsun diye düşündük..Şehir kenetlenmiş belki de sezonun final maçında takımlarına sahip çıkmışlardı..Tribünler dolmuş yaklaşık 22 bin taraftar üzerine düşeni yapmıştı..Netice itibariyle istenilen, özlenen galibiyet gelmedi..Bu saat sonrasında kalan 5 maçtan 15 puan alıp doğrudan süper ligin kapısını açacağımıza inancımız tam..Maç öncesinde şehre gelen meşhur yılların kahrını çeken ve halen ayakta olan 26 EC 910 plakalın otobüsle yıllar önce ter döken isimlerin, efsanelerin yaşadığı büyük gün de bu şehrin birliği beraberliğiyle herkes Eskişehirspor’un süper lige çıkacağına inanıyor..İşte böylesi bir günde kaçan galibiyete üzülsek de aslında alınan bir puana sevinmemiz gerekiyor..Umutlar sönmesin..5 maç 15 puan..
Biz değil rakipler düşünsün..
