Sabahın ilk ışıkları yanmadan..
Gelen o acı haberlere..
Eklenen daha acı derin ve hüzün..
Deprem ile yine yüzleştik..
Bu ülkemizin kaderi mi..
Yoksa güvenli yapılmayan binalar mı..
* *
İnsanın boğazı düğümleniyor..
İstemsizce..
Çaresizce..
Ekran başında göz yaşı..
Ya orada yaşayanlar..
Ya gecenin ayazında..
Ye enkaz altında..
* *
Deprem maalesef..
Tüm ülkeyi kedere boğdu..
Binlerce insan enkaz altında..
Ölümler..
Yine gözyaşı..
Yine unutulup gidecek tablo..
* *
17 Ağustos depremininin üzerinden..
Geçen yıllar ve kaybettiklerimiz..
Acısı herkesin yüreğindeyken..
Bu kez acı haber Maraş’tan..
Onunla birlikte..
10 ilden gelen..
Binlere mezar olan binalar..
* *
Giden canlar..
Çaresizce bekleyiş..
Saatlerce enkaz altında bir umut..
Gelen güzel haberler..
Kaybettiğimiz canlar..
* *
Yani kelimelerle anlatılmaz..
Gecenin bir yarısı..
Gelecek hayaliyle yatıyorsun..
Yaşanan deprem..
Hem hayallerimizi alıyor..
Hem canlarımızı bizden..
* *
Tüm ülke bu acı haberle kenetlendi..
Eskişehir’de de birlik-beraberlik..
Tüm birimler..
Odalar..
Sendikalar..
Belediyeler..
Resmi kurumlar..
* *
Kimileri kan kuyruğunda..
Kimileri can kurtarma derdinde..
Söylenecek çok şey olsa da..
İnsanın dili-damağı kuruyor..
Nice canlar toprak altında..
Yakınları – sevenleri..
Gelecek o mutlu haberde..
* *
Yani sözün bittiği yerdeyiz..
Hayatını kaybedenlere rahmet..
Umutla bekleyenlere sabır..
Dileğimiz, isteğimiz..
inşallah bu ülke bu acıyı çabuk atlatır..
GÜNÜN SÖZÜ:
Depremin ne zaman olacağını bilmiyoruz ama neler yapmamız gerektiğini biliyoruz.
