Eskişehirspor kongresi Pazar günü yapıldı.
Eskişehirspor için her kongrenin önemi büyük…
Bu kongrenin önemi ise çok daha başka…
Kulübün içinde bulunduğu durum ortada…
Gerek saha dışı koşullar, gerekse ligdeki durum için “çok kötü” tanımlaması bile yeterli olmaz.
Bu koşullarda yapılan kongrenin taşıdığı önem geçmiştekilerle kıyaslanamaz…
Tam anlamıyla yaşamsal bir öneme sahipti.
Eskişehirspor’a karşı sorumluluk sahibi olan herkes tarafından önemsenmesi gerekiyordu.
Kongrede oluşan tablo ortada…
Tabloya bakınca gerekenin yapıldığını, bir başka anlatımla da kongrenin gerektiği kadar önemsendiğini söylemek olanaksız…
Gerektiği kadar önemsenmesi şöyle dursun, “hiç önemsenmedi” demek bile yanlış olmaz.
Kongreye katılma hakkına sahip olan üyelerin sayısı 1.000’ne yakın…
Buna karışın katılanların sayısı 200 bile yok.
Katılım oranı, beşte bir kadar…
Katılanlar arasında gözlerin arayıp da bulamadığı isim sayısı oldukça fazla…
En dikkat çekenler de iyi günlerde protokol tribününü takı basa dolduranlar.
Eskişehir’in 7 milletvekili var. Eskişehirli olan Mustafa Destici de eklendiğinde sayı 8’e yükseliyor.
8 milletvekilinden bir teki bile kongreye katılma gereği duymadı.
Kongre öncesinde de Eskişehirspor’un sorunları ile ilgilenme gereği duymamışlardı zaten…
Onun için kongreye katılmamaları sürpriz değil…
Belediye başkanları arasında kongreye katılan tek isim var.
O da Odunpazarı Belediye Başkanı Kazım Kurt…
Eskişehirspor’la sürekli ilgilenen, sorunlarına çözüm arayan tek isim de oydu zaten…
Bu kongreye yönelik olarak da yoğun çaba harcadı.
Onun dışında, kongreye katılan belediye başkanı olmadı.
Kongre öncesinde yapılan ısrarlı çağrılara karşın “bana ne” der gibi bir tavır sergilediler.
Öylesi bir tavır sergiledikten sonra kongreye katılacak değillerdi ya…
Katılmadılar.
Protokol tribünü efradından katılmayan daha çok kişi var.
Hepsi sıralansa oldukça kabarık bir liste oluşur.
Gerek yok da…
Katılanlar ortada…
Toplam sayıları 200 bile değil…
Yaşamsal önem taşıyan bir kongreye böylesi düşük bir katılım…
Olacak şey değil…
Ne yazık ki oldu.
“Dertlere çare bulacak” olanaklara sahip olanların katılma gereği duymadığı bir kongreden “Eskişehirspor’un dertlerine çare bulabilecek” bir sonuç çıkar mı?
Elbette ki, çıkmaz…
Çıkmadı da zaten…
Osman Taş’ın başkanlık konumunu kaybetmek istemediği malum…
Aslında kongre yapılmasını bile istemiyordu.
Taraftar baskısı karşısında “kongreye evet” dedi.
Bu kez “adaylık açıklaması” yapmasa da “başkan olmak istediği” de biliniyordu.
Kongrede bir alternatif oluşmadı.
Öyle olunca da Osman Taş, ulaşamayacağı isteğine kolayca ulaştı.
Yeni bir yönetim kurulu ile yeniden başkan oldu.
Söylenecek fazla söz yok.
Oluşan tablo karşısında sonuca itiraz etmek de olanaksız…
O tablodan ancak böyle bir sonuç çıkar.
Seçimlerde kaç üyenin oy kullandığını bilemiyoruz…
Ancak, dedik ya katılanların toplam sayısı bile 200’ü bulmuyor.
Evet, Eskişehirspor’un başında bir yönetim kurulu var.
Var olmasına var da böylesine hiç ilgi görmeyen, toplam katılımcı sayısı 200’ü bile bulmayan bir kongrede oluşan yönetim kurulu Eskişehirspor’u gerçekten yönetebilir mi?
Daha açık bir anlatımla da Eskişehirspor’un dertlerine çare bulabilir mi?
Hiç zannetmiyoruz…
Umarız yanılırız…
