Kalabalık bir zihinde kendini bulamazsın.
Gürültülü bir baharda baharı duyamazsın.
Arındırılmamış bir hayatta kendini göremezsin.
Ve anlamadığın bir dünyada, iz bırakamazsın.
Kendini sıyırmak güzeldir. Epeyce sıyırmak daha güzeldir. Zihnini, kalbini ve sana ait olan her şeyi. Arındırmak epeyce yol almaktır. Kendini sıyırmak. Bu sözler nasıl bir etki bırakıyor?. Öğrendiklerinizden farklı bir duygu mu bu hissettiğiniz?
Sonra arınmamış her şeye kulak verin. Onlar yalnızca bir gürültüden ibarettir. Aslında onlar bir canlıdır. Ruhuyla. Gölgeledikleri her şey onları yalnızca bir gürültü haline getirir. Fakat bu yapılan bir haksızlık. Öncelikle ruhuna , bu bir ihanet hayata dair.
Bizlerden götürülmek istenen ne çok şey varmış oysaki…
Sonra belli bir düzen ve işleyiş algısı olan her şeye dikkat kesilin. Onlar arınmıştır ve en diplerdedir. Peki bu hislerin bir yanılsaması olması mümkün mü? Senin için inşa edilen bir düzenek. O zaman arındırılan her şey de bir hayır mı vardır?
Şifa, huzur, düzen, duyumsama, düşünce, kapasite, işleyiş, mantık, gelecek.
Bu karmaşanın galibi, arınanlar olacak. Nesiller boyu etkili ve arınmış bir doğa gibi. Bu durum onu oldukça yoracak ve bu karmaşa oyununu, doğa bozacak.
GÜNÜN SÖZÜ:
Ve insan bir kez daha yanıldı.
