Eskişehir’de trafik sorununun varlığı ortada..

Zaten bu konuda herkes hemfikir..

Ne var ki yaşanan bu sorunu biraz da kendimiz yaratıyoruz..

Olmadık yere arabaları bırakmak..

Kaldırıma araç park etmek..

Engellilerin yolunu kesmek..

Tuhaf bir durum bu tablo…

Ama şehrin göbeğinde yaşanılan bu tabloyu görmeyenler de var..

Yayaya saygı diye bir durum söz konusu değil..

Herkes istediği yere, bulduğu noktaya aracını park ediyor..

Yaşanılan bu durumu görenler ise sadece yayalar..

Defalarca ihbar hattımıza bu konuda şikayetler geliyor..

Engelli vatandaşlarımız tekerlekli sandalyesiyle şoklar yaşıyor..

Geçmişte TEDAŞ’ın yaptığı kaldırım ortasına direkler koyduğu gibi..

Şimdi onlar artık ortadan kalktı şimdi kendini bilmezler ortaya çıktı..

Engelli aracını kaldırımdan indiremeyen vatandaşlarımız isyan noktasında..

Bir de özellikle bazı önemli mahallelerde inanılmaz bir tablo yaşanıyor..

Belediye ekipleri görüp değerlendirmiyor mu?

Yoksa görüpte görmezlikten mi geliyor?

Bazı uygulamaların tuttuğu yerler olsa da tutmayanlar da var!..

Bazı caddelerde özellikle tek yönlü otobüs, minibüs gibi yolcu taşıyan güzergahlara belediyeler kaldırımın içinden kısa süreli park noktaları yaptı..

Ama gelin görün ki, o park noktaları alışveriş için değil..

Sanki dükkan sahipleri için özel yapılmış görüntü veriyor..

Bugün o noktaları tespit ettik..

Kimisi kendi özel aracını kendi mülkiyeti gibi ana caddeyi kullanıyor..

Kimisi o park noktasına aracını bırakıp kahveye okeye gidiyor!..

Yani şaka gibi durumlarla karşılaşabiliyoruz..

Her gün hemen hemen gazete sütunlarımızda kaldırıma aracını park eden araçlarla ilgili haberleri görüyorsunuz..

Bugünde yine aynı şekilde bir haber gazetemiz sayfalarına girmiş durumda..

Ama kimse oralı olmuyor..

Nasılsa yaptırım yok..

Nasılsa kimse görmüyor..

Bir gün şehrin mülki amirleri, belediye başkanları şöyle bir çıkıp bakacak olurlarsa dediklerimizde bırakın abartıyı kim bilir belki de kendileri hayretler içinde kalacaklardır..

Bundan bir şüphemiz olmadığı gibi..

Bu işler düzene girmediği sürece..

Biz buradan bunları yazmaya devam edeceğiz..

Nereye kadar mı?

Bu iş düzelene kadar...

 

Unay ve Alkılıçgil’in ardından

 

Eskişehir’de gazetecilik yapmak zordur..

Daha doğrusu yerelde gazetecilik sıkıntılıdır..

Yağmur çamura bakmadan sahalarda yer almak..

Dün çok sevdiğimiz amatör spora yaptığı hizmetlerle herkesin gönlünde taht kuran Yılmaz Unay Ağabeyimizi son yolculuğuna uğurladık..

Amatör sporla uğraşan, bugün teknik adamlık yapan bir çok isim cenazede Unay’ı son yolculuğunda yalnız bırakmadılar..

Yılmaz Ağabey belediye de eskiyi hatırlayan bilir bilet satışı yapardı kulübede..

Şehrin tam göbeğinde bugünkü çarşı tramvay durağının önünde belediye bilet satış noktası vardı..

Onunla o zamandan gelen yılların dostluğu, arkadaşlığı, kardeşliği vardı..

Güzel insandı..

Güzel dosttu..

Eskişehir’de aramızdan ayrılan basına hizmet eden ağabeylerimiz arasında unutulmaz isimler listesinde rahmetli İsmail Alkılıçgil Amcamızda yer alıyor..

19 yıl önce aramızdan vefat etmişti İsmail Alkılıçgil..

Yılmaz Unay Eskişehir Amatör Sporuna hizmetler bıraktı..

İsmail Amca da halen bugün Eskişehirspor’un o efsane kadrosundan bu yana vefat ettiği yıla kadar bıraktığı arşivi halen Eskişehirliler yakından takip eder..

Nerede o yıllara ait fotolar varsa hepsinde İsmail Alkılıçgil imzası vardır..

Bugün bir kez daha hem Yılmaz Unay Ağabeyimize, hem de İsmail Alkılıçgigl Amcamıza bir kez daha rahmet diliyoruz..

Eskişehir spor basını sizleri unutmayacak..

Dünyada görmeyi istediğiniz değişimin kendisi olunuz.
-MAHATMA GANDHI