Yaz mevsiminin tam ortasındayız. Hava sıcaklığıyla termometreler değil, sabır eşikleri ölçülüyor. Şehirde bir klimanın önüne geçen “vatandaş” değil, adeta bir “klima müridi” oluyor. Güneş kavuruyor, asfalt neredeyse eriyor.
Eskişehir’de yaz, her yıl olduğu gibi yine ciddi ölçülerde hissediliyor; şehir yavaşlamış, sokaklar güneşe teslim olmuş. Güneşin altında şezlonga uzanıp dalga sesiyle mest olanlar bir yanda… Diğer yanda ise kumsal yerine kurumsalı seçen yazar var: parmaklarında klavye izleri, yüzünde klimaya duyulan platonik bir aşk.
Sosyal medya hikayelerinde ayaklar denizin ferahlığını tattığında, o bir ofis ritmiyle, ekran başında farklı bir tatil öyküsü yaratıyor. Haberler arasında kaybolan anlar, deniz kenarındaki dalgaların getirdiği serinliği aratmasa da, kendi içsel yaz mevsimini oluşturuyor.
Siyaset bile bu havalarda “bizi sonra ara” moduna geçmiş. Spor mu? Ter atmak değil, terlememek revaçta. Bu yüzden şehirdeki sportif faaliyetler de erteleme listesine alınmış. Kısacası, şehir Eskişehir değil, resmen Eski-Yanıyor.
Ama asıl mesele sıcak değil; sıcakla birlikte ortaya çıkan “ekstra tatlar”. Yazla birlikte parklarda, bahçelerde, sokaklarda sadece insanlar değil, çöp torbaları da serin akşam havasında kendine yer buluyor. Özellikle akşam saatlerinde parklar dolup taşarken, çöpler de bank kenarlarında piknik sonrası huzur içinde yayılıyor. Şehirde çevre bilinci? Evet, hâlâ “yükleniyor”…
En ironik sahne ise geri dönüşüm kutularında yaşanıyor. Tepebaşı’nda yer alan bazı apartmanların önündeki geri dönüşüm kutuları, yaklaşık iki haftadır toplanmıyor. Fakat vatandaşlarımız yılmamış: Kutular toplanmasa da içine atmaya devam ediyorlar. “Nasıl olsa biri alır” inancı, Türk halkının en naif umutlarından biri değilse nedir?
Belediye ekipleri bu duruma biraz daha özen gösterirse, hem çevre temizliği açısından hem de sokakta karşılaşılan “kokusal saldırıların” azalması açısından büyük bir hizmet olur. Zira şu sıralar sadece çöp değil, rögar kapakları da adeta koku yayma yarışında. Şehri bir festival havası değil, fermentasyon havası sarıyor.
Sonuç olarak, Eskişehir yazın sıcak yüzünü gösteriyor. Biraz gölge, bolca su ve küçük bir çöp poşetiyle bu yazı daha yaşanabilir kılmak elimizde. Yaz, tembellik getiriyor belki ama temizlik de en çok bu aylarda kıymetli. Şehir, bize düşen sorumluluğu naifçe hatırlatıyor: Yazı birlikte yaşıyorsak, güzelliklerini de birlikte korumalıyız.
